Menu
3 Domy Boga Abrahama

CHRZEŚCIJAŃSTWO

Chrześcijaństwo jest religią monoteistyczną wywodzącą się z judaizmu. Wiara chrześcijańska opiera się na osobie i naukach Jezusa Chrystusa z Nazaretu. Wikipédia

Chrześcijaństwo dzieli się na kilka tradycji: katolicką, protestancką, prawosławną, ormiańską itp., z których wszystkie uznają jedynego Boga objawionego ludowi Izraela, wcielonego w Jezusa Chrystusa i działającego na świecie za pośrednictwem Ducha Świętego*.

W chrześcijaństwie wszyscy mężczyźni i kobiety są zaproszeni do uznania, że są kochani przez Boga bezwarunkowo*.

Ta miłość jest darem od Boga, który przyszedł, aby spotkać się z naszym człowieczeństwem, przyjmując ciało w swoim Synu Jezusie, którego nazywamy Chrystusem, pomazańcem. Przychodząc na świat, Jezus wypełnia obietnice dane narodowi hebrajskiemu w Prawie i Prorokach, objawiając nam Boga, który nie jest odległy, ale który przychodzi, aby spotkać się z każdą kobietą i każdym mężczyzną w ich stanie. Obejmując ludzkość, wzywa wszystkich do braterstwa, do stania się córkami i synami tego samego Boga, który przyjmuje nas jako kochający Ojciec. To jest to, co wszyscy chrześcijanie celebrują w sakramencie chrztu*.

Syn żył, kochał i cierpiał jako człowiek; był światłem dla nas wszystkich i umiłował nas do końca, cierpiąc swoją mękę. Ale śmierć nie zwyciężyła i Jezus, poprzez swoje zmartwychwstanie, otwiera życie wieczne dla wszystkich i, poprzez Ducha Świętego, daje świadectwo, że jesteśmy powołani do życia, dziś i każdego dnia, odnowionym życiem w komunii z Ojcem, w niedoskonałym świecie, który jest również powołany do przemiany*.

Każdego dnia chrześcijanie żyją darem Ducha Świętego, który kontynuuje dzieło dokonane przez Jezusa Chrystusa, gdy był na ziemi. W Kościele jednoczą się jako jedno ciało z chrześcijanami z całego świata, aby głosić Słowo, czytać Biblię (która składa się ze Starego i Nowego Testamentu) i celebrować Eucharystię (lub Boską Liturgię lub Komunię Świętą), w której Chrystus daje się jako pokarm na pamiątkę ostatniego posiłku z apostołami*.

Bóg umiłował nas jako pierwszy, a ta relacja stawia przed nami wymagania etyczne. Chrześcijanie opowiadają się za pokojem, ludzką godnością, sprawiedliwością i szacunkiem. Pracują na rzecz jedności i harmonii między ludźmi i mają nadzieję na nadejście Królestwa Bożego, którego początki widzą już dziś*.

Wiara, nadzieja i miłość są zatem trzema filarami życia chrześcijańskiego*.

*Calendrier des fêtes religieuses, Alpes-Maritimes Fraternité

Chrześcijanin jest uczniem Chrystusa Jezusa.

 


 

Chronologia*

Około 6 p.n.e.

Prawdopodobne narodziny Jezusa z Nazaretu

0

Oficjalne narodziny Jezusa Chrystusa. Początek ery chrześcijańskiej. Scytyjskiemu mnichowi, Denisowi Mniejszemu, powszechnie przypisuje się ustanowienie kalendarza ery chrześcijańskiej w Rzymie około 530 r

30

Śmierć Chrystusa. Początek ewangelizacji

67

Śmierć Pawła

312

Konstantyn przechodzi na chrześcijaństwo

325

Sobór Nicejski ustanawia dogmat o Trójcy Świętej

380

Edykt w Tesalonice, chrześcijaństwo staje się oficjalną religią Imperium

397

Sobór w Kartaginie ustanawia kanony Pisma Świętego

476

Upadek cesarstwa zachodniorzymskiego

480

Narodziny świętego Benedykta, założyciela zachodniego monastycyzmu

1054

Kościół bizantyjski opuszcza wspólnotę katolicką

1115

Święty Bernard zakłada zakon cystersów

1200

Pojawienie się zakonów żebraczych franciszkanów i dominikanów

1517

Początek reformacji

1545 - 1548

Sobór Trydencki, reforma Kościoła katolickiego

1962 - 1965

Sobór Watykański II, katolicki sobór nowoczesności i ekumenizmu

*Les religions d’Abraham, p. 61, Vauclair David, édition Eyrolles 2011

 


 

KATOLICYZM

Kościół katolicki podziela fundamentalne elementy wspólne dla wszystkich chrześcijan. "Zrodzony z Trójcy Świętej", Kościół jest Ludem Bożym, Ciałem Chrystusa i Świątynią Ducha. Stara się być znakiem i sługą jedności wszystkich ludzi między sobą i z Bogiem*.

Kościół narodził się z Ewangelii, Dobrej Nowiny głoszonej najpierw przez Jezusa, a następnie przez Jego Apostołów. Jego misją jest głoszenie jej wszystkim ludziom. Odziedziczony po Apostołach, jest zarządzany przez ich następców, biskupów, których pierwszym i najważniejszym jest Biskup Rzymu, Papież, gwarant łączności między wszystkimi*.

Celebruje siedem sakramentów: chrzest i bierzmowanie, Eucharystię, małżeństwo, święcenia, sakramenty pojednania i chorych*.

Każda ochrzczona osoba jest koniecznie częścią lokalnego Kościoła, "diecezji", której biskup jest pasterzem i cieszy się dużą autonomią*.

Kościół katolicki jest zatem mniej "piramidalny" i bardziej "federalny" niż się czasem uważa*.

Na innym poziomie, równie ważnym, wiara jest przeżywanym doświadczeniem, ścieżką życia dla wszystkich ochrzczonych, każdego powołanego do świętości; chodzi o postęp w naszej relacji z Bogiem i z innymi. Aby pomóc temu życiu duchowemu rozkwitnąć, Kościół katolicki oferuje bogactwo sposobów modlitwy (od skromnego różańca po długą, cichą medytację) i różnorodne tradycje duchowe (franciszkańskie, dominikańskie, jezuickie, karmelitańskie itp.)*.

Ważnym wydarzeniem był Sobór Watykański II (1962-1965), który stanowi mapę drogową Kościoła katolickiego na nasze czasy*.

*Calendrier des fêtes religieuses, Alpes-Maritimes Fraternité

 

KRZYŻ lub "CRUCIFIX" przypomina o męce Jezusa i jego śmierci na krzyżu,ale także, trzeciego dnia, Jego zmartwychwstanie.

Od czasu Pierwszego Soboru Konstantynopolitańskiego Kościół Katolicki rości sobie prawo do prymatu papieskiego, który jest nie tylko honorowy, ale także jurysdykcyjny. Po oddzieleniu się Kościołów Wschodniego i Zachodniego, Kościół Rzymski, znany jako "Kościół Katolicki", odbył kolejnych 14 soborów, które ustanowiły dogmaty takie jak czyściec, Niepokalane Poczęcie i nieomylność papieska. Sobory te podkreśliły rozłam w Kościołach siedmiu soborów i sprowokowały nowe schizmy. Na przykład Kościół Starokatolicki narodził się z odrzucenia dogmatu o nieomylności papieskiej. Jednak przepaść między "katolikami" a "prawosławnymi" zmniejsza się od czasu Soboru Watykańskiego II*.

Ponad połowa wszystkich chrześcijan to katolicy - 1,345 miliarda. Spośród nich 48% stanowią Amerykanie (Brazylia, Meksyk i Stany Zjednoczone), a 24% Europejczycy*.

*Wikipedia 2012

 


 

PROTESTANTYZM

Protestantyzm jest jedną z głównych gałęzi chrześcijaństwa, obok katolicyzmu i prawosławia. W szerokim rozumieniu, protestantyzm jest zbiorem grup, które "wywodzą się, bezpośrednio lub pośrednio, z reformacji i które odrzucają autorytet papieża". Z tej perspektywy protestantyzm obejmuje różne ruchy, od luteran po kwakrów*.

Reformacja protestancka zapoczątkowana przez Lutra i Kalwina na początku XVI wieku dała początek licznym luterańskim lub reformowanym kościołom protestanckim, a także wielu kościołom ewangelickim (baptystycznym, zielonoświątkowym, charyzmatycznym ewangelickim i bezwyznaniowym) lub liberalnym kościołom chrześcijańskim*.

Doktryna protestancka opiera się wyłącznie na świętych pismach, tj. na Biblii, która składa się wyłącznie ze Starego i Nowego Testamentu. Pisma apokryficzne były uważane przez reformatorów za interesujące, ale nie fundamentalne dla wiary i nie były drukowane w Bibliach protestanckich od XIX wieku. Protestanci wierzą w zmartwychwstanie i życie wieczne (zob. Ewangelie). Podobnie jak wszystkie wyznania chrześcijańskie, zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa można uznać za zasadniczy punkt wiary protestanckiej. Główne praktyki są takie same jak w Kościele katolickim (modlitwy, czytanie Biblii, niedzielne nabożeństwa i uczestnictwo w Eucharystii, znanej jako Komunia Święta)*.

Chrzest i Wieczerza Pańska są jedynymi dwoma sakramentami dla protestantów, którzy wychodzą z założenia, że zgodnie ze świadectwem tekstów biblijnych tylko te dwa akty zostały ustanowione przez Jezusa Chrystusa. W niektórych kościołach protestanckich chrzest jest udzielany tylko dorosłym, podczas gdy w innych wybór należy do jednostki, a chrzest niemowląt jest powszechnie praktykowany*.

W 2011 roku kościoły te stanowiły łącznie około 37% chrześcijan, czyli 800 milionów protestantów*.

*Wikipédia 2012

 

Pięć solae protestantyzmu*

Sola scriptura : "tylko Pismo Święte", które czytamy w Biblii, które każdy z nas jest zaproszony do słuchania i interpretowania z wewnętrznym świadectwem Ducha Świętego.

Sola fide : "tylko wiara", która jest darem od Boga, nie tylko wiara, ale zaufanie do Boga.

Sola gratia : "sama łaska", która wychodzi naprzeciw naszej niedoskonałości, naszej skończoności, aby postawić nas na nogi takimi, jakimi jesteśmy. Nie zasługujemy na tę łaskę poprzez nasze dobre uczynki; ona jest nam dana.

Solus Christus : "Tylko Chrystus", z którym wszyscy jesteśmy zaproszeni do życia w relacji.

Soli Deo gloria : "Tylko Bogu niech będzie chwała", ponieważ tylko Bogu należy się nasze uwielbienie.

*Calendrier des fêtes religieuses, Alpes-Maritimes Fraternité

 

Krzyż hugenocki

to protestancki symbol z południa Francji

Z KRZYŻA HUGENOCKIEGO zwisa gołębica, symbol Ducha Świętego, daru pokoju na ziemi, który został ustanowiony przez krzyż Chrystusa*.

Krzyż hugenocki z fleur-de-lys

Anglikanizm to wyznanie protestanckie występujące głównie w Wielkiej Brytanii, w krajach anglojęzycznych, zarówno w byłych koloniach brytyjskich, jak i na brytyjskich ziemiach emigracyjnych na całym świecie*.

Słowo "anglikanizm" zostało po raz pierwszy użyte w XIX wieku. Poza Anglią anglikanie są czasami nazywani "episkopalianami", szczególnie w Stanach Zjednoczonych i Szkocji, ponieważ anglikanizm działa w ramach systemu episkopalnego, w przeciwieństwie do innych wyznań protestanckich, które są zwykle prezbiteriańsko-synodalne lub kongregacjonalistyczne*.

Początki tego wyznania sięgają decyzji króla Anglii Henryka VIII z XVI wieku o zerwaniu z papieżem, głównie z powodów politycznych, a nie teologicznych, poprzez Akt Supremacji (1534)*.

Czasami przedstawiane jako via media (droga pośrednia) między katolicyzmem a protestantyzmem, kościoły Wspólnoty Anglikańskiej uważają się za pozostające w ciągłości z sukcesją apostolską i przestrzegają teologicznych zasad reformacji protestanckiej, w szczególności centralnego miejsca Pisma Świętego i celebracji liturgicznych w języku wernakularnym*.

 

Symbole anglikanizmu*

Krzyż Canterbury jest symbolem Anglikańskiego Towarzystwa Użyteczności Publicznej.

* Wikipédia 2024

 


 

ORTODOKSJA*

Chrześcijaństwo prawosławne jest zorganizowane w liczne Kościoły terytorialne (a nie narodowe), które tworzą trzy odrębne grupy: Kościoły dwóch soborów, Kościoły trzech soborów i Kościoły siedmiu soborów, znane jako "Kościół prawosławny" lub "Wspólnota prawosławna". Termin ten został po raz pierwszy użyty do określenia większości chrześcijan, tj. tych, którzy podążali za soborami ekumenicznymi. Po schizmie w 1054 r. tylko niektórzy chrześcijanie używali tej nazwy. Prawosławni są czasami błędnie określani jako "wschodni chrześcijanie", ponieważ są oni tylko częścią Kościoła prawosławnego, ale także częścią Kościoła katolickiego.

Kościoły prawosławne wyrosły z kultury greckiej, tj. we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego. Ta grupa kościołów podziela bardzo podobne rozumienie, nauczanie i nabożeństwa, z silnym poczuciem postrzegania siebie nawzajem jako części jednego Kościoła. Biblia i liturgia są czytane w obecnych lub starożytnych językach narodowych.

W 1054 r. prawosławie zostało przyjęte przez cztery z pięciu patriarchatów niepodzielonego Kościoła: Konstantynopola, Antiochii, Aleksandrii i Jerozolimy. Jedynym patriarchatem, który się odłączył, był Rzym. Ortodoksja siedmiu soborów twierdzi, że jej nauki są dokładnie zgodne z tym, czego nauczało wczesne chrześcijaństwo, Ojcowie niepodzielonego Kościoła i siedem soborów ekumenicznych. Postrzega siebie jako jedyne chrześcijaństwo, jako Unam Sanctam, Kościół w pełni. Jest to oświadczenie, które składa o sobie; nie osądza innych.

Kościoły prawosławne stanowią trzecie co do wielkości wyznanie chrześcijańskie na świecie, po Kościele katolickim i Kościołach protestanckich. Wszyscy prawosławni przestrzegają kalendarza liturgicznego Kościoła, do którego należą.

Katolickie Kościoły Wschodnie to Kościoły wywodzące się z różnych tradycji historycznych, które w pewnym momencie swojej historii zjednoczyły się z Rzymem.

*Wikipédia 2020

Krzyż prawosławny

 


 

ORMIAŃSKI KOŚCIÓŁ APOSTOLSKI*

Ormiański Kościół Apostolski , (po ormiańsku Hayasdaniats Arakélagan Yeguéghètsi) jest kościołem prawosławnym, członkiem dużej chrześcijańskiej rodziny kościołów znanej jako "Orientalne Kościoły Prawosławne" i częścią Kościoła powszechnego założonego przez Jezusa Chrystusa.

Jest apostolski i prawosławny. Jest "apostolski", ponieważ to dwaj apostołowie Jezusa Chrystusa, Tadeusz i Bartłomiej, głosili chrześcijaństwo Ormianom i założyli Kościół w Armenii. Kościół jest również nazywany "prawosławnym", ponieważ pozostał wierny swojemu kultowi i naukom przez wieki.

Nadal oddaje cześć Panu w swojej pierwotnej linii prostej (z greckiego Ortho-dox = prawdziwy kult), zgodnie z doktryną. Chrześcijaństwo stało się oficjalną religią Królestwa Armenii w 301 roku, po nawróceniu króla Tiridate IV przez świętego Grzegorza Iluminatora. Katolikos, "Najwyższy Patriarcha wszystkich Ormian", głowa Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego, który rezyduje w Etchmiadzine, niedaleko Erewania w Armenii, cieszy się honorową pozycją wśród różnych hierarchów chrześcijańskich.

*Calendrier des fêtes religieuses, Alpes-Maritimes Fraternité

 

Ormiański symbol religijny*

Krzyż ormiański jest symbolem ormiańskiego chrześcijaństwa od VI wieku. Jest to krzyż chrześcijański (zwykle łaciński krzyż pattée) z ukwieconymi końcami znany również jako "kwiecisty krzyż".

Jest on często przedstawiany na khatchkarach (kamiennych krzyżach).

* Wikipédia 2024